Po II wojnie światowej, władza komunistyczna zaczęła zacierać ślady zwycięskiej bitwy z bolszewikami w sierpniu 1920 roku. Dotknęło to szczególnie Radzymin. Zakazano odbywania uroczystości patriotycznych, niszczono pamiątkowe tablice na Cmentarzu Żołnierzy Polskich 1920 r., obcięto nawet metalowe uchwyty do flag na słupach cmentarnej bramy. Szybko też zmieniono nazwy ulic noszące imiona pułków walczących o miasto i bohaterów bitwy. Przetrwały jednak dwie nazwy ulic związane z sierpniowymi wydarzeniami roku 1920, których znaczenie komuniści tłumaczyli po swojemu. Były to ulice, Zwycięska i Waltera.

O tej drugiej myślano, ze upamiętnia generała Karola Świerczewskiego pseudonim ,,Walter'', dowódcy II Armii Wojska Polskiego, tego, ,,który się kulom nie kłaniał''. Była to postać wielce zasłużona dla komunistycznej władzy, również i dlatego, że podpisywał wyroki śmierci dla Żołnierzy Armii Krajowej.
Tymczasem radzymiński Walter to major Stefan Walter, bohaterski dowódca 29 pułku Strzelców Kaniowskich. Został śmiertelnie ranny, gdy osobiście prowadził kampanię szturmową do ataku na wieś Mokre 15 sierpnia 1920 roku. Zwycięski bój o tę miejscowość w dużej mierze zadecydował o wypędzeniu bolszewików z Radzymina wieczorem tego dnia.

Kiedy w końcu 1988 roku z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Radzymina przywrócono miastu historyczne nazwy ulic, wróciła i pełna nazwa tej ulicy – ULICA Majora STEFANA WALTERA. Wiedzę o bohaterskim Majorze upowszechnia wymienione Towarzystwo. Gromadzi o nim pamiątki i nawiązało kontakt z jego rodziną. W sobotę 6 października 2007 r. we wsi Mokre z inicjatywy Towarzystwa odsłonięta została pamiątkowa tablica poświęcona Jego pamięci, a przez wieś Towarzystwo wytyczyło niebieski szlak turystyczny im. Majora STEFANA WALTERA. W dniu 4 października w 91 rocznicę śmierci Bohatera, Gimnazjum nr 1 w Radzyminie nadano Jego imię.